‘Şahane haberlerim var!

Sanıyorum gezegendeki tüm iyiniyeti yok edecek bir düşünce biçimini mükemmelleştirebildim.’

boş bir sahnedir artık haziranın yirmisi
yalan dolan oyunlara kaptırır içinde kendini
küçük çöplüklerin kralı olduğunu sanan birisi
başrol vermezler ki sana, kıyıdasın; en köşede
fesat bu, habislik; güzel durmaz adam olan kişide

seyirci bu, belli olur asaletinden, gözünü ayırmaz
oyun sırasında twittera yazmaz, instagramda “layk”maz
zaman geçti, süre uzun, kimisinin de az biraz çişi var
son otobüs kalktı, boşverenin güçlü haysiyeti var
bazısı beklemez, korkar sevgisiz evine geç kalmaktan
korkar oyunun parçası olup başka dünyalara dalmaktan
beklese biraz daha bitecek zaten piyes,yok olmaz acele eder
bilemem ki öyle atomu parçalayacakmışçasına önemli
sanki koşa koşa nereye gider
zamanla öğrendim ben de acı içinde elbette
sıkılıyor bazısı uzunca bir zaman önemsiz olmaktan
ter akıtan oyuncuya saygı duyup seyirci kalmaktan
ayağa kalkıyor bi hışımla ki herkes ona baksın
umrunda mı oyuncunun gözyaşı içine aksın
“pardon” fısıltıları, sahtekar utanma tavırları ve
koca götüyle diğerlerinin önünden geçerken
rol çalıyor hırsız, gayet farkında bunu seçerken

oysa boşa çıkan koltuk alınteriyle yapıldı
dionysos’un emeği var onda, marangozun da
ama giden pek bilmez düştüğü durum gülünçtür
bilmez, sanır ki, her istediğini yapabilir; sanır ki
para her türlü şerefsizliği satın alabilen bir güçtür

boş bir sahnedir artık haziranın yirmisi
beynimi bıraktım en son orda sahne sıramı beklerken
yüreğimi bıraktığım yerin tam yanına tam da giderken
iskelet halini almış ruhum seks nidalarıyla gezerken
her bir harf özeleştiridir artık okumalı ham da tazeyken

giden unutur ama
kalan hatırlar daima
boş bir sahnedir
haziranın yirmisi
eşi, dostu, ötesi, berisi
aşkı, sevgisi, saygısı
teferruattır hepisi
bambaşkadır, sanattır
yapıttır, dibine kadar atıftır
onbir evrenin sultanıdır
gidişinin ufak bir yankısı
Lycurgus’un kör baltası
hepi topu hoş bir anıdır
haziranın yirmisi

yalandır gerisi

…

Updated a decade later